ما به واسطه ایمان به مسیح، فرزند خواندگان خدا می‌شویم. این یکی از جنبه‌های نجات ما در مسیح می‌باشد (فهرست لغات: ”نجات“ مشاهده شود).
ما همگی در اصل بندگان گناه و شیطان می‌بودیم (رجوع شود به فهرست لغات: ”شیطان“). ما عضو خانواده الهی نبودیم. خدا آفریننده همه انسانهاست اما پدر همه آنان نیست. او فقط پدر آنانی است که به عیسی ایمان می‌آورند. خدا فقط زمانی ما را به خانواده خود می‌پذیرد که عدالت مسیح را به واسطه ایمان قبول نماییم.
فرزند خواندگان از شخصی که ایشان را به فرزندی پذیرفته است، ارث کامل می‌برند. گرچه از لحاظ جسمانی فرزند طبیعی او نیستند، اما از نظر قانونی فرزند او به حساب می‌آیند و از همه امتیازات فرزندی برخوردار می‌گردند. ما نیز گرچه زمانی طبیعتی گناه آلود داشتیم، اما اکنون از طریق مسیح، از لحاظ روحانی، پسران و دختران خدا شده‌ایم و در آسمان، ارثی کامل دریافت خواهیم داشت (رومیان ۸: ۱۵-۱۷؛ غلاطیان ۴: ۳-۷؛ افسسیان ۱: ۴-۵ و تفسیر آنها مشاهده شود).
دریافت مقام فرزندی خدا یکی از بزرگترین امتیازات و برکات نجات ماست. فرزند خواندگی به این معنی است که طبیعت خدا از طریق روح‌القدس وارد سرشت ما می‌گردد؛ به این معنی است که با خدا مشارکت و رفاقت نزدیکی داریم، همان رفاقت و صمیمیتی که کودک با پدر خود دارد؛ همچنین به این معنی است که زندگی ما باید شایسته مقام فرزند خدا باشد. فرزند خدا بودن امتیاز و شادی بزرگی است؛ در ضمن، مسئولیت بزرگی نیز هست.
